Atomic Heart İncelemesi – SSCB’nin dünya devi olduğu alternatif bir evrendeyiz

Uzun yıllardır oyun endüstrisinde olan, profesyonel ve mükemmel özgeçmişlere sahip büyük oyun geliştiricilerinin yanı sıra son yıllarda henüz ilk planları ile büyük bir heyecan uyandıran küçük, yeni kurulan oyun tesislerinin sayısı da giderek artıyor. Ben imkan de bulduğuça özellikle bu tür yapımları kaçırmadan size ulaştırmaya çalışıyorum. Mundfish de bunlardan biri. Alternatif, fütüristik bir askerlik Birliği’nde geçen ve BioShock, Doom ya da Fallout gibi efsanelere gönderen Atomic Heart ile yıllarca hepimizde büyük bir beklenti yarattılar. Bu uzun bekleyişin ardından en sonunda Mundfish’in ilk oyununu ben de oynama fırsatı buldu. Peki çıktığı ilk gün Xbox Game Pass’e verdikleri bu sıra dışı oyun beklentilerimi ne kadar aldık, gelin birlikte bakalım.

Görevini tamamla, yoldaş
Atomic Heart bizi, robotların ve makinelerin modern toplumların etkisinin temel bir parçası haline geldiği, SSCB’nin dünyanın büyük güçleri arasında ön sıralarda yer aldığı ve en son teknolojilerini ABD de dahil olmak üzere geri boyutuna ihraç ettiği fütüristik, alternatif bir asker Birliği’ne götürüyor . Oyunda, binbaşı P-3 olarak bilinen ve yürürlükteki Birliği’nin tüm serisini Kollektiv olarak bilinen ortak bir projede birleştirmeyi amaçlayan “polimerizasyonun” büyük mimarı Dr. Sechenov’un sağ kolu Sergey Nechaev’i kontrol ediyoruz.

Görevimiz ise Sechenov’un emriyle Tesis 3826’ya gitme ve sadece askerler Birliği’nin dış dünyaya karşı emniyeti değil, aynı zamanda Sovyet yönetiminin idamı de tehdit eden vahşi robotların saldırısını hedef aldı. Atomik Kalp; felsefe, insanlık, komünizme karşı kapitalizm temalarını ele alan ve büyük siyasi, savaş ve sosyal etkiler var. Sadece dizginlenemez aksiyonuyla eğlenceye davet etmekle kalman, aynı zamanda bu ve diğer birçok konuyu üzerinde düşünmemizi sağlayan fikir uçlarla dolu bir hikayeye sahip.

Açıkça spoiler vermek için açıklamalara girmek istemiyorum ama tamamen anlatı alanında, Atomic Heart türünün belirli kalplerine oynuyor ve biraz öngörülebilir bir gelişim var. Ancak oyunun sonuna kadar yaklaşık 20 saat boyunca bizi diken üzerinde tutacak çok sayıda sürprizi de içinde barındırıyor.

Söyleyeceğin bir şey varsa eldivenime anlat
Neyse ki P-3, Atomic Heart’taki macerasında yalnız değil, bize sadece geldikleri ve sohbetler sunmakla kalmayacak, aynı zamanda savaş ve savaş dışında büyük yardımcımız derin olacak robotik bir eldiven olan Char-Les de var. Atomic Heart’ın en büyük gücü, yakın dövüş silahlarını, ateş ve enerji silahlarını ve robotik düşmanlarımızı elektriklendirmemize, dondurmamıza, yakmamıza veya havaya fırlatmamıza izin veren kuvvetleri nasıl birleştirdiğinde barındırır. Mundfish’in oyunu sizi belirli bölümlerinde uzmanlaşmanız için ödüllendiriyor, ancak yazının devamında bahsedeceğim bir değişiklik de getiriyor.

Gerçek şu ki, polimerik güçlerimizle düşmanlarımızı baltalarken patlatmak, onları yüklü bir plazma atışıyla patlatmak ve hatta bir füze patlamasıyla şaşırtmak gerçekten çok zevkli. Atomic Heart’ın tüm yöntemleri aksiyon bileşenlerinin birleşimi, geçmiştelik açısından en güçlü nokta ve yadsınamaz bir eğlence bileşenine sahip. Ancak oyunun en çok beğenip gidenlerden biri de ganimet sistemi oldu. Genel olarak benzer oyunlarda, alabileceğimiz ve envanterimize ekleyebileceğimiz her şeyden önce baktığımız aşamalardan geçmek zorundayken, bu oyunu Charles; dosya dolaplarını, düşen düşmanları, masaları, çekmeceleri ve sandıkları kesintiye uğratmadan ya da bizi bekleyen veya ilgilendirmeyen şeyleri görmeden bir süpürge gibi yağmalamamıza izin veriyor. Toplanan her şeyin bir kullanım yeri var. dolayısıyla bu sadece kullanışlı değil; kullanım da oldukça eğlenceli.

Kaynakları tekrar tekrar kullanabiliyoruz
Envanter yönetimi ve topladığımız tüm bu malzemelerle ne yaptığımız, Atomic Heart’ta iyi ilerlemek için çok önemli. Bu nedenle, bulmamız gereken diyagramlardan yeni yapıları oluşturmak için topladığımız her şeyi geri dönüştürebileceğimiz, parçalarıla yükseltebileceğimiz, aynı parçaları güçlendirebileceğimiz ve sınırlandırabildiğimiz envanterimize sahip olan her şeyi sığdırabilmek için neyi taşımayıp neyi taşımayacağımıza karar verebileceklerimiz bir tür otomat olan Nora ile sık sık haşır neşir olmamız gerekiyor . Nora makinelerinde gerçekleştirebileceğimiz bir başka işlev ise, elde edilen polimerik malzemeyi karakter için yeni bir zenginliğe sahip. Mevcut sağlığımızı, P-3 hızımızı veya mevcut enerjimizi artırmak için daha genel bir kategoriye ayırabiliriz, ancak aynı zamanda yukarıda belirtilen güçlerini elde etmek veya geliştirmek için de kullanabiliyoruz.

Atomic Heart’ın en ince ayrıntılarını ortaya koyduğu bir şey var. O da beceri edinmek için harcadığımız polimer sarf malzemelerinin tekrar kullanılabilir olması. Oyun bizi tüm bu yetenekleri denemeye ve dövüşü eğlenceli hale getirmek için yeni olası kombinasyonları denemeye davet ediyor. Bu yüzden istediğiniz zaman polimer kaynaklarınızı geri alıp henüz kullanmadığınız diğer güçlere yatırabiliyorsunuz. Atomic Heart’ın oyunu nasıl oynamak istediğinize başkasının değil sizin karar vermenize izin vermeye fikri fikri gerçekten takdir edilmeye değer.

Sadece yarı açık bir dünya var emin olun bu iyi olmuş
Nasıl savaşacağımızı anlattım, şimdi de Atomic Heart’ın ana ortaya çıkışının nasıl ortaya çıkacağını, bunlarla nasıl ilerleyeceğimizi, ne şampiyonamızı ve açık dünyayı nasıl uğraştığımıza bir bakalım. Belki de sadece bana öyle gelmiştir ama önceki fragmanları arşivi Atomic Heart’ın açık dünya oyunu kilit bir rol oynayacağı hissine kapılmıştım. Ancak, aslında açık dünya ana hikaye açısından, görevden göreve geçmek için sadece bir zemin oluşturuyor. Ana bölmelerin büyük çoğunluğu yalnızca iç mekanlarda geçiyor.

Bu da demek oluyor ki sadece yarı açık bir dünya var. Dış mekanlar düşmanlarla dolup taşıyor, öyle ki birkaç robotu sizi karşılamaya ve kullanıcıları zindan etmeye yönelik iki adım atmanız neredeyse imkansız. İlk temelde can sıkıcı olduğu için sona erecek gücümüz yok. Gerçi sonrasında da can sıkıcı olmaya devam ediyor. Çünkü ister ana görev ister toplamaya bağlı içerik olsun, tek yapmak istediğiniz hedefinize ulaşmak. En kötü, düşmanlara ek olarak, kullanma bir uyarı sistemi de var. Yani güvenlik kameralarının görünümleri düşmanlarla savaşırsanız seviye 2’ye geçiyor ve siz bölgeleri terk edene kadar düşmanlar durmadan ortaya çıkıyor. Bu kameralardan çok sayıda var ve onları yok etseniz bile dronlar tarafından yeniden inşa edilebiliyorlar. Bu yüzden hiç uğraşmayın derim. Sonuç olarak ise açık dünya ile meşgul olmayı, başlangıçta yapmaktan çok daha az yan görevin bulunduğu yere kadar çekici yüksekliğiu da belirteyim.

Minik oyunlar da olmasa nefes almak zor
Ana hikaye açısından açık dünyanın çok az ilgisi var ya da hiç yok, ancak silah şemalarına, yükseltmelere ve çok güçlü birliklerini sağlayan farklı zincirler içerdiği test alanlarına gitmek istiyor, barındırıyor oluyor. Atomic Heart ayrıca uzun rotalar arasında geçiş yapmak için bir arabaya binmenize de izin veriyor. Bazı sorunlardan faydalanmak ve hayattan dakikalar kazanmak için iyi bir alternatif. Ana depoların neredeyse tamamen kapalı mekanlarda görüşlerinin iyi olduğundan bahsetmiştim. Atomic Heart’ın seviye tasarımı gerçekten sansasyonel. Görevler bazen biraz tekrarlayıcı olabilir, genellikle odak noktası haritasının çevresindeki belirli bölgeleri bulma. Bunların her biri söz konusu bölgedeki stratejik noktalara yayıldı. Mundfish, aksiyon bölümlerini platformu, zincirler ya da basit kapı açma mini oyunları ile ustaca birleştirmiş.

Kapı açma minik oyunlar gibi dursa da oldukça eğlenceli. Klasik Skyrim kilit açma sisteminin yanı sıra hiyerarşi sıralaması olması gereken bir elinde oyunu, kontrolünde bir süre içinde hızlı bir şekilde düğmelere basmanız gereken bir oyun ya da farklı şekilde düzenlenmiş bobinler kullanarak bir lazeri eşleştirmeniz gereken bir oyun da var. Bu mini oyunların bana neden eğlenceli geldiklerini öğrenmeleri ama kısa sürede aksiyonlar arasında bir nefes almanın mümkün olması mümkün olabilir.

Oynanabilir bir mekanik olmasaydı da Charles’ın arkadaşlığı oyunun güçlü yanlarından bir başka. Robotik eldivenimizin P-3 ile yaptığı konuşmalar çok ilginç, ancak bunların hız ve derinlik savaşında bazen Doom’dan esinlenen çılgın temposuna her zaman uymuyor. Kendine özgü üç robot arkamızı sarmışken Charles’ın bize ait hala insanlık ve bilinç hakkında konuşma bölümlerinde sinirlenebiliyorsunuz. Bazen de konuşmalar farklı bir konuşmanın tetiklenmesi gereken bir noktaya ulaşmak için aniden kesilebiliyor. Sanki oyun bazen kendine sahip olduğu alanı bilemiyor. Bu da aksiyonun ne kadar olduğunu fazla anlatan en iyi şey muhtemelen.

Tchaikovsky metal cover eşliğinde görsel ziyafet
Oyunun hiçbir şekilde aksamadığı nokta ise müzikleri. Mundfish’in müzik zevki ve bunu hikaye, oyun sembolojisi ve oynanışla bir araya getirme biçimi kesinlikle nefes bitirir. Atomic Heart klasik müziği sık sık kullanan, doğal olarak Rus Çaykovski ve Kuğu Gölü’nün yanı sıra diğer efsanevi klasik besteciler de var. Ancak, Doom’dan alınmış gibi görünen heavy metal parçalarıyla bir araya getirdiklerinde bu karşılaşmada kesinlikle rakipsiz hale geliyor. Besteci Mick Gordon, id Software’in efsanesinin 2016’daki remake’inden bu yana müzikleri hayata geçiren kişi olduğu için buna şaşmamak gerek. Metalle karışık klasik müzik eşliğinde düzinelerce düşmana sağlı sollu ateş etmek, son zamanlarda bir video yaşadığım en adrenalin dolu ve heyecan verici deneyimlerden biri oldu. Mundfish bu açıklamalara çok özen göstermiş.

Benzer şekilde, Atomic Heart’ın grafikleri ve sanat tarzı hakkında konuşmadan da olmaz. Eğer oyun tüm dünyada binlerce kullanıcının dikkatini çektiyse, bunun nedeni mükemmel görünen grafikleri. Özellikle oyun girişinde etrafa bakmaktan oynayamadığımı belirteyim. Ancak sonrasında AAA bir oyun oynamadığın kendini gösteriyor. Yine de deneyim boyunca harika bir seviyede görünüyor, bu da su götürmez bir gerçek.

Sonuç
Atomic Heart bir AAA oyun değil. Ancak küçük ve deneyimsiz bir stüdyonun ilk projesi olduğu göz önünde bu göz ardı edilebilir. Gerçek şu ki Mundfish’in çalışması büyük beklentilerle geldi ve hikâyesini yaklaşık sekizde kalanları içeren Atomic Heart’ın beklentileri karşılamadığını, sadece aynı zamanda Kıbrıslı stüdyonun kayda değer bir iş çıkardığını tahmin ediyor. Atomic Heart, olay örgüsü açısından tahmin edilebilir olsa da anlatı açısından derin bir oyun. Ancak gerçekten kendini gösterdiği yer, şeytani gücü eğlenceli savaş sistemi. Düşmanlarımızı sınırlamak için ateş yapmak silahları, yakın dövüş silahlarını ve her türlü gücü birleştirmek harika hissettiriyor ve oyun, nasıl bir yıkım istediğinize karar verene kadar kaynakları tekrar tekrar dağıtmamıza izin vererek de farklılaşıyor. Üstelik Xbox Game Pass ile ücretsiz olarak oynanabiliyor.

80

Yayıncı Odak Eğlence
geliştirici karabalık
platformu Xbox Serisi S/X, Xbox One, PC, PS5, PS4
Tür FPS, Macera
ağ https://mundfish.com/